Spółka mogła wydawać wyłącznie akcje imienne. Połowa powinna należeć do obywateli polskich.

Za lata 1919 i 1920 walne zgromadzenie z 25/29 kwietnia 1921 roku zdecydowało wypłacić dywidendę w wysokości 250 mkp na każdą akcję. Jednocześnie to samo walne zgromadzenie zdecydowało o postawieniu spółki w stan likwidacji od 1 maja 1921 roku.

Na poczet kwot likwidacyjnych walne zgromadzenie w dniu 7 lipca 1921 roku zdecydowało o wypłacie na każdą akcję po 2.000 mkp i po 200 mkp w obligacjach 5% Pożyczki Odrodzenie.

Walne zgromadzenie spółki w dniu 15 września 1921 roku uchwaliło, aby na poczet kwot likwidacyjnych wypłacić na każdą akcję 2.000 mkp. Wypłata miała następować w biurze w Związku Cukrowników, w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 7.